Biebebadola wij zijn in Doha

Zaterdagochtend 6.00 uur, nog een laatste check door het lege huis en de deur achter ons dicht getrokken. Het was niet alleen vroeg voor ons maar ook voor onze buren.We vonden het heel erg leuk dat iedereen ons uitzwaaide(sommige in de pyjama) en in de auto ook enige tranen weggepinkt. We zijn benieuwd of er na ons vertrek nog weer geslapen is?
Tante Annie en oom Ben en oom Jan brachten ons naar Schiphol. Het was erg druk op het vliegveld omdat het herfstvakantie was. We moesten dan ook lang wachten voor de douane en daardoor hadden we meer tijd om afscheid te nemen.
Na veel knuffels en kussen door de douane heen wat ook al een ervaring op zich is. We moesten onze jassen uit doen en de pet ,haarband en zelfs de riemen af doen. Janwatze en Ieke hadden nog nooit gevlogen en nu hebben ze al twee landingen en stijgingen mee gemaakt. We vlogen eerst naar Frankfurt in een klein vliegtuig en toen met een hele grote Boeing van Qatarairways naar Doha. We konden steeds bij het raam zitten en hadden mooi uitzicht boven de wolken en over de woestijn van Saudi Arabie. In het vliegtuig naar Doha kregen we een mooie rugzak met inhoud en we kregen vaak eten en drinken.De stewardessen waren heel vriendelijk en bij het uitstappen hielpen ze ons met de koffers tillen. Toen we uit het vliegtuig stapten was het net of er een föhn op ons gericht was.(jassen en t.shirts uit)We wilden eigenlijk zo snel mogelijk naar Papa(Gerard) maar moesten eerst een tijdelijk visum aanvragen. We zagen al direct dat de mensen in Qatar andere kleding dragen dan wij gewend zijn. De mannen gaan gekleed in lange witte blouses en dragen een witte tulband met zwarte band de vrouwen gaan gekleed in een lange zwarte jurk en hoofddoek(burka). Janwatze en Ieke waren helemaal onder de indruk van de dames die ons hielpen bij het verkrijgen van een visum zij hadden hun handen helemaal beschilderd met henna en stelden veel vragen in het engels aan hen. De ontvangsthal stond vol met Qatariers en daar tussen stond ook onze super enthousiaste papa te juichen en te zwaaien. We konden ineens heel hard rennen met onze koffers.
Gelukkig konden al onze koffers in de nieuwe grote witte auto van papa. Eerst een rondje door de stad gereden en naar al die grote gebouwen gekeken die zo mooi verlicht zijn en toen naar het appartement en papa de oren van het hoofd gekletst. ( veel geknuffeld en mama ging zoenen)
Janwatze en Ieke vonden het vliegen heel erg leuk maar het aller leukste vonden ze dat alle buurtkinderen in de vroege ochtend hun uitzwaaiden.
Oom Ben en tante Annie en Oom Jan bedankt voor het heen brengen.
We willen nogmaals iedereen bedanken door jullie hulp zijn wij nu dan eindelijk weer samen.
De afgelopen dagen ben ik er achter gekomen dat we een super familie hebben en geweldige buren en vrienden….een goede reden om weer terug te keren.